Wie A zegt, hoeft geen NWB te zeggen

Inmiddels bestaat Route Mobiel niet meer, maar er zijn nog steeds alternatieven voor pechhulp door andere partijen dan de ANWB, vrijwel allemaal goedkoper en met redelijkere voorwaarden (vooral: hulp op kenteken i.p.v. op persoon).

Mevrouw F. Lourens, die om redenen die mij tot nu toe ontgaan zijn een bekende Nederlandse is, maakte zich eens boos op de ANWB. De reparatie van haar auto was niet naar wens gegaan en mevrouw begon aan een hissyfit waarvan de plakken concealer zo ongeveer van haar gezicht vlogen. (Linkje.) Een woordvoerder van de ANWB noemde haar toen een ‘verwend meisje’, omdat er niet meer mee te praten viel. Dat vind ik leuk, zo’n nuchter antwoord.

Het herinnerde mij er aan dat ik nog een jaartje voor de ANWB gewerkt heb, op de meldkamer in Badhoevedorp. Ik was toen Neêrlands toonaangevende filmcritikunstenaar, maar dat vulde mijn dagen niet echt en mijn bankrekening nog minder, dus een paar avonden per week nam ik dan telefonisch pechmeldingen aan. Een leerzaam baantje, waar ik nog nooit over geschreven bleek te hebben. Laat ik dat eens recht zetten.

Ik kan je vertellen dat de wegenwachters van de ANWB wat mij betreft elke werkdag weer een applausje verdiend hebben. Lekke banden wisselen in de stromende regen, altijd maar die domme verhalen aanhoren van mensen die hun sleutels in het contact hebben laten zitten, bij nacht en ontij de weg op… dat is geen feestje. En dan zijn het ook nog zeer bekwame monteurs, in dienst van een organisatie die ook niet van de halve maatregelen is.

Toch ben ik geen lid van de ANWB. Sterker nog, ik was het tot ik er ging werken en ben daarna overgestapt naar Route Mobiel. Dat zit ‘m hier in:

De ANWB is duur. Niet TE duur, maar wel duur. Het is de ideale club om te bellen als je met een sportwagen van een obscuur merk problemen hebt met de electronische ontsteking: hun monteurs zijn goed opgeleid en ze kunnen ook nog eens overleggen met een technische helpdesk die van ongeveer alles waar ooit vier wielen onder gemonteerd zijn schema’s heeft.

Nu zijn electrische problemen erg zeldzaam. Dit in tegenstelling tot de top vijf van problemen waarvoor ik (als meldkamermedewerker) honderden keren per avond werd gebeld. Die lijst is als volgt:

– Lege accu
– Lekke band
– Sleutel binnen, sukkel buiten
– Verkeerde soort brandstof getankt
– Start niet / licht doet het niet (zekeringetje stuk, verzopen, dat werk)

Dat zijn vijf dingen die vrij simpel op te lossen zijn. Alleen dat van die sleutel kan ik niet zelf, maar daar kom ik nog op. Even snel de oplossingen:

– Parkeer als het even kan altijd ‘paraat’, dus met de neus naar de straat. Koop voor 12 euro een set startkabels. Zeker als vrouw heb je dan binnen een paar minuten wel iemand gevonden die even tegenover je auto parkeert en de motorkap opent. Zwart op zwart, rood op rood, niet te bangig doen voor een vonkje en de motor van het hulpgevende voertuig laten draaien, that’s all. Zeker wanneer het kouder wordt loont het om niet altijd met de neus vooruit een vak in te draaien maar achteruit in te steken. (Dan LEERT u dat maar, mevrouwtje…)

– Banden verwisselen is vervelend werk, maar echt niet onmogelijk. Bovendien heb je er heus geen hoog opgeleide ANWB-er voor nodig, een chauffeur van eender welke hulpdienst kan het ook, net als de meeste voorbijgangers. Tip van Tinus: bouten vast even losmaken als de band nog op de grond staat, pas helemaal los als-ie op de krik staat. Als die bout muurvast zit maar de band al kan draaien, ben je niet blij.

Aanvulling: werd je auto geleverd met lichtmetalen velgen, dan kan het zo zijn dat een van de bouten op ieder wiel niet zomaar los is te draaien. Dat kan dan alleen met een speciale dop, om diefstal te bemoeilijken. Die speciale dop of tang of wat ze ook verzonnen mogen hebben zit meestal in het piepschuim blok waar je reservewiel, je krik en de andere accessoires in passen. STOP HET DAAR OOK TERUG. Het beste is nog om het banden wisselen even te oefenen op een mooie zomerdag. En als je je wieldoppen vast zet met tie-rips (bij stalen velgen heb je wieldoppen, bij lichtmetalen velgen meestal niet), wees dan ook zo slim om een stanleymesje achterin te gooien.

– Dat van die sleutel is lastiger, maar ook dat is vaak op te lossen met een stukje metaaldraad of even logisch nadenken. Nogmaals, een hele ANWB’er is daarvoor vaak overkill. Een beetje bergingschauffeur krijgt alles open. Trouwens, hoe denkt u dat parkeerbeheer dat doet? En die gasten hebben het zwarte garen ook niet uitgevonden, dat weet u ook wel.

– Verkeerd getankt komt erg vaak voor. Diesel in een benzinemotor is niet fijn, maar benzine in een dieselmotor is funest. Wat je ook doet, NIET STARTEN, al is de rij achter je nog zo lang! Deze melding vinden Wegenwachters bepaald niet erg: die tappen met een simpele installatie uw dure diesel af en dat krijgt u dan niet terug. Ik zal niet zeggen dat ze het allemaal en altijd zelf gebruiken, maar ze onthouden wel heel goed wat er tot nu toe in de opvangtank terecht is gekomen… Ook dit probleem is weer geen koude kernfusie, al is het wat veel gevraagd om daarvoor zelf altijd een lege jerrycan en een plastic slangetje in de auto te leggen.

– Het is een kwartiertje werk om even het instructieboekje te pakken, te kijken waar de zekeringen zitten en dat klepje open te doen. Vaak zitten er IN dat vakje al wat reservezekeringen (of op zijn minst 1) en een speciaal klemmetje om ze te vervangen. Aan een zekering zie je dat hij stuk is, da’s ook simpel. En een doosje met wat zekeringen en de juiste lampen voor je auto koop je voor ongeveer een tientje. In de winkel weten ze wel of je een setje H4 of H7 moet hebben. Zelf een lamp vervangen is OF heel simpel OF niet te doen en dan begint de Wegenwacht er ook niet aan. Meestal is het een kwestie van een plastic dop loshalen achter de betreffende lamp en even friemelen om de nieuwe in het klemmetje te steken. Achterlichtjes laat je gewoon aan de garage over: weliswaar KUN je ervoor bekeurd worden, maar je wagen rijdt ook wel met 1 achterlicht minder.

Kortom, dat zijn problemen waarmee iedere pechhulp uit de voeten kan. Via Route Mobiel krijg je hulp van bergingsbedrijven, lokale garages en pechdiensten die soms OOK voor de ANWB werken (zoals in Rotterdam, waar een bepaald particulier bergingsbedrijf min of meer alle pechmeldingen afhandelt) en die mannen zijn niet echt geneigd om uit te zoeken waarom je electrische spoiler niet meer naar beneden wil, maar een bandje wisselen kunnen ze heus wel.

Bovendien heeft de ANWB iets heel naars, dat Woonplaatservice heet. Dat komt er op neer dat sommige mensen 20 jaar lid zijn, eindelijk eens de ANWB nodig hebben omdat de wagen niet start en dan horen dat ze moeten bijbetalen voor de Wegenwacht komt, omdat ze geen aanvullende Woonplaatsservice hebben en dus voor hun eigen deur niet geholpen worden. Die mensen ontploffen dan ook van woede. Mensen uit steden als Utrecht en Amsterdam worden extra gepakt: die kunnen 15 kilometer van huis zijn en NOG horen dat ze geen recht op hulp hebben!

Weer andere mensen horen dat ze niet geholpen worden omdat zij weliswaar in een auto van een ANWB lid rijden (hun vader bijvoorbeeld) maar zelf geen lid zijn. En hulp is voor ANWB-leden, niet voor hun auto’s. Weliswaar zijn ze daar wel een beetje soepel in, maar als je geen lidmaatschapskaartje en geen papieren bij je hebt, laten ze je toch fijn ijskoud staan. (Tenzij je op een gevaarlijke plek staat, zoals de snelweg.) Trouwens, als je vaak van auto wisselt als ANWB-lid, heb je toch wat uit te leggen als je al met drie of vier andere auto’s een pechmelding hebt gedaan. Dan denken ze dat je je pasje uitleent.

Bij Route Mobiel heb je dat gezeik niet: de hulp geldt voor het voertuig, ongeacht wie er in rijdt. Het prijsverschil is aanzienlijk en hoe langer je lid bent, hoe goedkoper het wordt. Ze nemen alleen geen al te oude auto’s aan, dus dat kan een reden zijn om toch voor de ANWB te kiezen.

Kortom, deze jongen kiest voor Route Mobiel. Ik ben al twee keer prima door ze geholpen en had toen de indruk dat de ANWB er zo snel niet geweest was.

Dat laat onverlet dat de ANWB de meest kundige en servicegerichte club is (als je het dure abonnement afsluit) en dat ze verder natuurlijk fijne dingen doen zoals lobbyen voor automobilisten, fietsroutes uitzetten en gestrande sukkels uit heel Europa veilig naar huis helpen. Applaus daarvoor.

Tot slot: dit is ‘een geinig stukkie’, geen onderbouwd journalistiek artikel. Daarom noem ik ook geen bedragen. Verder kan het zijn dat de ANWB sommige regels veranderd of versoepeld heeft. Dat hoor ik dan graag, al dan niet in de commentaren. En nu ga je even fijn een sleepkabel en een zekeringsetje halen, ok?

Tags: ANWB, lekke band, pechhulp, Route Mobiel, woonplaatsservice