Warnas op de planken

Ik weet niet wat jij dit weekeinde hebt gedaan, maar ik heb 3 avonden lang verkleed als 17e eeuwse gitarist en monnik op het toneel gestaan (en gezongen, zij het niet in mijn eentje) voor de opera Pan Y Toros.

Zien?

   
Meer foto’s in het online album (waarvan ik het adres had moeten noemen in mijn mailtje.) Zie ook onderaan deze post voor een link naar de hele voorstelling op Google Video.

Stukkie horen? Hier een clip van een optreden van Thalia voor RTV Noordholland. Mij haal je er niet uit, overigens. Ik zing mee met de baritons.

Pan Y Toros is een Spaans stuk van Barbieri, met een lastig verhaal. Om heel eerlijk te zijn snap ik er geen klap van. En dan heb ik het nog een half jaar lang ingestudeerd en het tekstboek gelezen! Ik kan je echter wel vertellen hoe het stuk er vanuit MIJN perspectief uit zag…

1. Opkomst. Samen met Monique arm in arm over het podium, af en toe iets kopen bij de marktlui (en opletten of die niet toevallig staan te zingen). Op tijd weer af, want bij het 2e deel van de opening doe ik niet mee.

2. Gitaar pakken, klaar staan bij 3e wachtvak links. Achter Han aan het podium op bij het nummer ‘Kom tokkel op gitaren’. Al tokkelend van linksachter naar rechtsachter naar rechtsvoor. Op de knie zakken bij ‘Nu klinkt op alle pleinen’. Juichen voor 1 van de 3 stierenvechters, boe roepen voor de andere twee. Mijn knie gaat al snel zeer doen, dan maar gewoon gaan zitten. Opstaan bij het eind van de verkiezing, al zingend en tokkelend af via de herberg. Gitaar wegleggen.

3. Opkomst bij de processie, wat wil zeggen: meelopen met vaandeltje, naast Piet. Supermakkelijk, want we lopen in een rij. Wel eraan denken niet in te haken bij het kinderkoor. ‘Wees gegroet, oh heerseres der engelen.’ Engelen of hemelen? Ach, wat doet het er toe… Af via de poort rechtsvoor, achter de stoet aan.

4. Gitaar halen en wachten achter decorstuk van de herberg. Opkomen achter Han. Bij de koets gaan staan, zingen, NIET BEWEGEN. Wachten tot licht dooft, dan voorzichtig af. Gitaar opbergen. Pauze! Koffie, plasje, praatje. Diane is meestal wel snel met omkleden en daar kun je wel mee lachen. En anders Jan-Willem wel, die dit voor de eerste keer doet en de hele tijd grijnst als een kind in een pretpark.

5. Opkomst bij 2e bedrijf. Samen met Sonja hand in hand opkomen. We staan achter ramen en moeten allemaal doen of we op een bal zijn en het reuze gezellig hebben. Makkelijkste lied van de hele avond, we zingen alleen ‘la la la’. Daarna beetje heen en weer lopen, veel knikken, buigen, grijnzen. Hopen dat de figurant met champagneglazen voorbij komt, dan heb je tenminste iets in je handen. In geval van nood (na een paar minuten ben je echt wel uitgebogen) Sonja even ronddraaien of de trap op/af helpen. Als ik Marrit tegenkom, me NIET laten opnaaien als ze vraagt of mijn pak soms uit Tirol komt. Ik verlang zo naar dat degelijke uniformjasje uit The Sorcerer! Af als het donker wordt.

6. Op zoek naar cape en visnetje, voor de samenzweerders-scene. Kijk of er twee rieten koffers en een mand met wapens zijn. Niet te snel naar de wachtplek want de dialoog hier (waar die ook over moge gaan) duurt heel erg lang. Leukste moment: als Kapitein Peneranda zegt: ‘Wie blablabla… die volge mij!’
Dan naar de manden rennen en wapens pakken, tot de Prinses ‘ho’ roept en wil dat we even bidden. Weer op een rijtje gaan staan (liefst niet precies achter de abt anders ziet niemand me) en er om denken niet te vroeg in te zetten.

Als de wachters komen om de samenzweerders te onderbreken, doen of ik schrik. Nu even een paar minuten met de handen omhoog, maar dan is lang niet zo erg als 10 minuten op je knie leunen!

‘Ach het lot heeft zich in een keer tegen u en ons gekeerd. De prinses en alle anderen worden bruut gearresteerd. Als de hemel ons niet bijstaat in dit uur dan ben ik bang, dat verbanning ons ten deel valt of we ko-ho-men in’t gevang.’ Eitje.

Af via de herberg (d.w.z. het decorstuk van de herberg, of wat daar nu ook moge staan.)

7. Hoera, weer verkleden! Cape en visnet af, monnikspij aan. Niet te snel, het duurt nog wel even en dat ding is hartstikke warm. Even langs de dames van de kleding voor een veiligheidsspeld om mijn kap vast te maken. Opkomst vanaf 2e vak links in colonne, weer achter Han. (Dat ging een keer fout: ik ging te vroeg op en stond toen in mijn eentje op het podium. Nou ja, als enige monnik. Wat moet je dan? Doorlopen en weer af staat raar, terugkeren is nog erger. Ik ben doodleuk ernstig blijven staan kijken tot de rest ook op kwam, niemand heeft wat gemerkt.)
Zo, nu zit het eind er aan te komen. Kap af.
‘Het enige oogmerk dat ons hierheen bracht, is u te bevrijden met man en met macht. Wij zijn welbewapend en vol goede moed. En blijkt het nodig offert ieder zijn bloed.’
Kap op.
‘Gloria Patri et Fillio et spiritu et sa-ha-hanctooooo. Samen spreken wij de zegen uit over haar.’
Leuk stukje om te doen! Zo, nog even met het geweer zwaaien, boeven wegwerken, klaar!

Dat was voor mij Pan Y Toros. Ik heb me goed vermaakt, al heb ik dus duidelijk niks op een podium te zoeken. Zeker wel de pest in dat je het gemist hebt, nu?

Zie ook deze post voor een link naar de hele voorstelling op Google video.