De titel Under Suspicion is sinds 1916 al acht keer voor diverse projecten gebruikt en dit is ook nog eens een remake van 'Garde à Vue' uit 1981. Dat voorspelt al weinig goeds, qua originaliteit. Tevens hebben de hoofdrolspelers Morgan Freeman (Deep Impact, Amistad) en Gene Hackman (Enemy Of The State, Absolute Power) zich opgeworpen als 'executive producers'. Nu weten de heren ongetwijfeld veel van films maken, maar acteurs die zich met de productie bemoeien zijn over het algemeen toch bezig om zichzelf zo voordelig mogelijk uit de verf te laten komen en eens te laten zien hoe het volgens hen allemaal moet. Want je dacht toch niet dat Hackman daadwerkelijk productiewerk deed hé? ("Goedemiddag, mijn naam is Hackman en ik wil graag een lichtset en een cateringwagen huren...") Volgens mij is dat een van de redenen geweest dat deze film veel wil en niets bereikt, waarover later meer.
Het verhaal speelt op Porto Rico, waar de fiscaal jurist Henry Hearst (Hackman) spreker is op een benefietgala voor slachtoffers van de meest recente orkaan. Vlak voor het gala wordt Hearst door zijn goede vriend Captain Victor Benezet (Freeman) gevraagd even langs te komen op het politiebureau om een of twee puntjes te verduidelijken in een verklaring die hij de dag daarvoor had afgelegd: tijdens het joggen had Hearst namelijk een dood meisje in de bosjes aangetroffen en als brave burger licht je dan natuurlijk meteen de politie in. Het gesprek loopt nogal uit de hand en uiteindelijk beschuldigt Benezet Hearst van, op zijn zachtst gezegd, liegen dat het gedrukt staat en beweert Hearst op zijn beurt dat Benezet gewoon uit is op promotie. Via flashbacks zien we de diverse versies van Hearsts verklaringen en komen we heel veel donkere kanten van zijn leven te weten. Zo is hij weliswaar getrouwd met vrouw van twintig (en dat is ruim dertig jaar jonger dan hij zelf), maar slapen ze apart. Ook brengt Hearst wel eens een bezoekje aan de plaatselijke hoerenbuurt, kortom de man wordt helemaal doorgelicht. En dat is dus de kern van het verhaal: een verhoor waarbij de een liegt en de ander hem probeert te betrappen.
Het idee is goed: Morgan Freeman en Gene Hackman verbaal in gevecht, waarbij de een de ander verdenkt van een moord. Zulke confrontaties zijn soms de boeiendste scènes uit een film, dus waarom zou je dat niet eens de hoofdattractie maken en de welbekende achtervolgingen en ontploffingen weglaten?
Helaas werkt het niet. Wat een psychologische thriller had moeten zijn is een onherkenbaar vervormd, wazig gemonteerd en overdadig gestileerd derderangs afstudeerfilmpje geworden. Ik zal wel weer een roepende in de woestijn zijn, de enige die het niks vindt, maar dit is gewoon een bijzonder teleurstellende film. Aan het acteerwerk ligt dat niet. Dat zou ook wel van de gekke zijn bij twee supersterren. Helaas is al het andere niet in orde. Juist omdat de nadruk op het gesprek ligt, worden daarin de zwakke plekken en de geforceerde stukken snel duidelijk. Als kijker voel je geen seconde sympathie voor welk karakter dan ook en de ontknoping is weliswaar onverwacht maar daar volgt dan weer geen nadere uitleg van en uiteindelijk kon me ook niet eens zo veel schelen.
Score: 5/10
Martijn Warnas