Er ís helemaal geen legende over ene Bagger Vance! Zelfs niet in deze film! Bagger (Will Smith) is een caddie, oftewel een tassendrager annex praatpaal voor beroepsgolfers. De golfer in kwestie is Rannulp Junuh (Matt Damon), die een verschrikkelijk zware wedstrijd moet spelen terwijl hij al jaren geen club meer heeft aangeraakt. The Legend Of Rannulph Junuh was dus een veel betere naam geweest, al zou ik graag bij de vergadering aanwezig zijn waar gediscussieerd wordt over wat er beter klinkt. Die moet er geweest zijn, dat kan niet anders. Het moet ongeveer zo zijn gegaan:
"Kijk, Junuh klinkt gewoon te eh... nou, eh... bij Bagger denkt het publiek aan eh... marketingtechnisch is bewezen dat... oh fuck it, ik weet het ook niet meer."
"Heeft Junuh echt bestaan?"
"Nou nee."
"Oh, dus daarom kozen we voor Bagger Vance."
"Dat is te zeggen... die heeft ook niet bestaan."
"Ah. Dus we hadden alle ruimte om betere namen te verzinnen en vervolgens weten we niet welke onzinnaam we gebruiken? Wie is het meest in beeld?"
"Junuh."
"En wie is de hoofdrolspeler?"
"Eh... ook Junuh."
"Dus..."
"Dus noemen we het de legende van Bagger Vance."
"Oh. Oké. Ik vraag het zomaar."
Rannulph Junuh is een jong, rijk knaapje in het Amerikaanse 'Zuiden'. Hij is een uitstekende golfer met een mooie vriendin en rijke ouders. Die vriendin heet Adele Invergordon en haar vader is een steenrijke golfjunk die het als zijn levensdoel ziet om de mooiste golfbaan ter wereld te laten bouwen. Duidelijk iemand met verkeerde prioriteiten in het leven. Hij haalt het einde van het project overigens niet, dus neemt zijn dochter (gespeeld door Charlize Theron, die het maar druk heeft tegenwoordig: dit is toevallig een rol waarbij ze meer doet dan mooi zijn en in de weg lopen) het project over. Rannulph levert zijn golfclub in voor een geweer om mee te vechten in de eerste wereldoorlog. Hij raakt daardoor zo getraumatiseerd dat hij het contact met zijn thuisfront verbreekt en gaat zwerven. Pas jaren later komt hij in alle stilte terug naar het stadje Savannah.
Ondertussen heeft Adele grote problemen met schuldeisers van haar vader. Ze besluit een golfwedstrijd te organiseren met tienduizend dollar prijzengeld en weet de twee bekendste spelers van die tijd, Walter Hagen en Bobby Jones (die beiden echt bestonden), zo ver te krijgen om aan de wedstrijd mee te doen. Er mist alleen een lokaal talent, om de eer van de regio hoog te houden. Hardy Greaves, een klein jochie dat helemaal gek is van golf, heeft Junuh echter gespot en haalt hem over mee te doen aan het toernooi. Junuh krijgt daarbij hulp van de letterlijk uit het niets opduikende caddie Bagger Vance. Nu is Bagger, zoals alle caddies, meer dan een tassendrager en hij deelt zijn semi-magische adviezen uit alsof het pepermuntjes zijn. We krijgen daar totaal geen achtergrondinformatie over, een van de redenen dat ik de classificatie 'legende' wat misplaatst vind.
Houd jij eigenlijk van golf? Youp van 't Hek noemt het knikkeren voor jongetjes die niet willen bukken. Ik sla af en toe eens een balletje, maar dat is alleen omdat mijn ouders een huis in Engeland hebben en mijn vader het leuk vindt om een slechtere tegenstander dan hijzelf te hebben. In Engeland is het weliswaar meer een volkssport dan in Nederland, maar het blijft toch een bezigheid voor veel te verwende types.
Daarom is het ook zo moeilijk om een film over een golfwedstrijd te maken waar gewone mensen zich voor kunnen interesseren. Bekende golf-films als Caddyshack en Happy Gilmore maken de sport en de spelers voornamelijk belachelijk en ik ken eigenlijk geen film waar de inzet van het spel in alle ernst iets spannends is. Dat is gewoon niet haalbaar, let maar op:
"Well Mr. President, let's see if you can make a birdie and maybe I won't destroy Washington, whahaha." Zie je wel? En zo is het ook een beetje met deze film. Objectief gezien is er geen enkele belangrijke reden om die wedstrijd te spelen, al heeft het dan wat positieve gevolgen voor de enigszins verpieterde Junuh. De film moet het van zijn 'spirituele groei' (sorry hoor) hebben, al is Will Smith als vriendelijk lachend brutaal-charmant golf-psychiatertje uiteraard ook een belangrijk element. Bagger heeft trouwens een grote bek voor een neger in het Zuiden circa 1920, maar niemand heeft het daar verder over en van mij mag hij.
De liefdesrelatie tussen Rannulph en Adele liet me ook tamelijk koud, maar dat kan ook komen omdat ik de kop van Theron die week al vier keer eerder had gezien. Dan geloof je het wel weer. In elk geval is het tamelijk standaard filmromantiek.
The Legend Of Bagger Vance is lang niet zo bijzonder als de publiciteitsmachine je wil laten geloven, maar het is ook zeker geen slechte film. Als je interesse hebt in golf of gewoon een kalme film wilt zien, zit je hier niet verkeerd.
Score: 7/10
Martijn Warnas
|
Alle informatie op Warnas' Movie Academy is eigendom van Warnas.net en mag niet op een andere manier worden bekeken, verspreid, geciteerd of gebruikt dan door het bezoeken van deze website, behoudens schriftelijke toestemming van de maker, te bereiken via . 
|