Toen ik de titel hoorde, dacht ik aan een opvolger van Twister, maar The Hurricane is allesbehalve een oppervlakkige actiefilm, al doet de naam dat wel vermoeden. Het scheelt alweer als je weet dat het de bijnaam was van een bokser, Rubin Carter. Deze man heeft het in zijn leven niet makkelijk gehad en schreef daar een boek over. De gebeurtenissen naar aanleiding van dat boek leverden weer het verhaal van deze film op. Snappie?
De jonge Lesra Martin, afkomstig uit een zwarte achterstandswijk, trekt in bij een groep Canadezen die hem de kans willen geven zich te ontwikkelen door te gaan studeren. Omdat hij tot voor kort analfabeet was gaat hij mee naar een boekenmarkt om zijn eerste boek te kopen. Hij betaalt een kwartje voor 'The Sixteenth Round' door Rubin Carter. Het is het levensverhaal van een zwarte man die het boek in de gevangenis schreef en vertelt hoe hij daar terecht is gekomen.
Het zat Rubin (briljant gespeeld door Denzel Washington) dan ook niet
mee: als klein jochie gooit hij een kinderlokker een fles naar het
hoofd. De man dreigt hem over een afgrond te gooien, dus grijpt het
straatschoffie een mes en steekt hem in zijn arm. Hoewel hij weet te
ontsnappen is dat niet het einde van het verhaal, want al snel staat de
politie voor de deur. Rechercheur Vincent Della Pesca (Dan Hedaya,
waarschijnlijk beter bekend als Carla's echtgenoot Nick in 'Cheers')
denkt meteen te weten hoe laat het is: dit is weer zo'n aanstormende
zwarte crimineel en die kan maar beter meteen de gevangenis in.
Gezien zijn leeftijd gaat dat echter niet door, maar wel moet Rubin naar
een jeugdinrichting. Daar ontsnapt hij na een tijdje, waarna hij bij het
leger gaat. Hij maakt kennis met de bokssport en het lijkt allemaal goed
te komen tot hij terugkomt in zijn geboorteplaats en Della Pesca meteen
opduikt om hem in de kraag te grijpen. De rest van zijn straf mag hij
uitzitten in de grotemensengevangenis. Als hij daar eenmaal uitkomt
heeft hij al meer dan de helft van zijn leven achter de tralies gezeten
en daar wordt een mens niet vrolijk van. Omdat hij bovendien in training
is gebleven, wordt hij al snel een rijk en beroemd bokser.
Op een avond geeft hij John Artis, een jonge knaap, een lift naar huis. Eerder die avond vond elders in de stad een schietpartij plaats en getuigen hebben het over twee zwarte mannen in een witte auto. De politie haalt Carter en Artis van de weg en ja hoor, daar duikt Della Pesca weer op. De getuige ziet meteen dat Carter en Artis niet de daders zijn, maar Della Pesca had liever een ander antwoord gehoord. En omdat de getuige een inbreker is die niet zit te wachten op problemen met de politie, verdwijnen Carter en Artis wegens een drievoudige moord levenslang achter de tralies. Van Artis horen we dan overigens niets meer. Te druk met dweilen, denk ik.
Vanaf dat moment volgen we Carter en zien hoe hij omgaat met zijn onterechte veroordeling en het leven in de gevangenis. Hij schrijft zijn boek dat nog wordt uitgegeven ook en hoewel een aantal mensen zich zijn lot aantrekt (waaronder muzikant Bob Dylan, die naar aanleiding hiervan het nummer 'The Hurricane' schreef), blijft Carter in de bak zitten. Zijn manier om met zijn gevangenschap om te gaan is om zich niet te hechten aan bezittingen of luxe. Hij komt zelfs zijn cel niet uit, want iemand die vrijwillig in zijn cel zit kan er ook niet voor straf in worden gestopt.
Op een dag krijgt hij een brief van de jonge Lesra, die hem een hart onder de riem wil steken. Carter schrijft terug en dat is het begin van een vriendschap.
The Hurricane duurt ruim twee uur en het is bepaald geen vrolijk verhaal. Dat het waargebeurd is, maakt het nog somberder. Evenzogoed is dit een zeer indrukwekkende film, met name dankzij Denzel Washington. Het aardige is dat Carter weliswaar een verbitterde, boze man is maar dat je hem toch aardig vindt of op zijn minst sympathie hebt voor het hem aangedane onrecht. Dat wordt dus niet kunstmatig opgewekt door hem af te schilderen als een vriendelijke kerel. Ja, die Washington kan echt acteren. Deze rol leverde hem een Oscarnominatie op, maar helaas geen gouden beeldje. Nou, ik had Kevin Spacey dit wel eens willen zien doen! Zo zie je maar weer: onrecht is overal (ook bij ons in de tuin? - Ed) en met name als er blanke mensen in de buurt zijn. Dat is bij lange na geen geldig excuus voor Rapmuziek, Jive talkin' of die rare gebaartjes, maar wel iets om af en toe eens bij stil te staan.
Score: 8,5/10
Martijn Warnas