Deze film kon voor mij al bijna niet meer stuk toen ik de synopsis las: drie scholieren gijzelen een kreng van een onderwijzeres. Daar gaat je hart toch van open, zo'n verhaal. Ik ken zo drie docenten die ik, zelfs al heb ik de betreffende papiertjes al lang op zak, alsnog met groot genoegen aan de ketting zou leggen om ze een dag of wat uitgebreid mijn mening over hun persoonlijkheid te vertellen. Daar ben ik vast niet de enige in en je moet toch erg je best doen om een film met zo'n uitgangspunt te verpesten.
Mrs. Tingle (Hellen Mirren) is een lerares waarbij je het nooit goed kunt doen. Haar studenten haten haar met een passie waar Noord-Ieren nog een puntje aan kunnen zuigen. Ook haar collega's en zelfs het schoolhoofd zien liever haar hielen dan haar tenen.
Leigh Ann Watson is een walgelijk braaf meisje dat hoge cijfers haalt en jongens met afkeuring beziet. Ze wil dolgraag gaan studeren, maar ze kan nergens een studiebeurs krijgen. Haar laatste kans is de beurs die haar highschool uitgeeft aan de 'valedictorian', oftewel de student die dat jaar afstudeert met de beste cijfers. Al haar cijfers zijn in orde, maar de beoordeling voor geschiedenis, die ze uiteraard van Mrs. Tingle moet krijgen, geeft de doorslag. Ze slooft zich daarom op een ongelofelijke manier uit, tenminste wel voor Nederlandse begrippen. In Amerika wordt zo iemand op waarde geschat maar hier zien we er meer een kontkruiper in. Het scheelt bij deze film echter een stuk als je de indruk van supertruttebel van je af kunt schudden.
Leigh Anne's vriendin Jo Lynn (fijn hoor, die dubbele namen: gelukkig hebben ze wel een andere haarkleur anders was het echt niet te volgen) is het tegengestelde van haar vriendin: ze wil actrice worden, heeft de hoop op een beurs al lang laten varen en heeft meer interesse in jongens dan in cijfers. Zo ziet ze Luke bijvoorbeeld wel zitten: een jongen die al niet eens meer moeite doet om Mrs. Tingle tevreden te stellen, al vindt Jo Lynn zijn strakke kontje nog het meest interessant.
Als de evaluatie van de geschiedenisprojecten achter de rug is en Mrs. Tingle via een aantal duidelijke hints heeft laten merken dat Leigh Anne een goed cijfer wel op haar buik kan schrijven, wordt ze tot overmaat van ramp door Tingle betrapt met de vragen voor het schriftelijk examen. Dat is eigenlijk de schuld van Luke en Jo Lynn, dus het drietal gaat 's avonds naar het huis van Mrs. Tingle in de hoop dat er een redelijk gesprek mogelijk is. Helaas, dat zit er niet in. Het eindigt ermee dat de lerares aan haar eigen bed wordt vastgebonden en de drie scholieren dus tot over hun oorlellen in de problemen zijn gekomen.
Het aardig van Mrs. Tingle is dat je haar zo ongenuanceerd kunt haten. Wees niet bang dat ze een zwakke kant blijkt te hebben of een ruwe bolster met blanke pit is: Tingle is een teef. Ze manipuleert de scholieren op een schaamteloze manier, terwijl die juist hun best doen de schade te beperken.
Ik was blij dat de oplossing die ik zelf had bedacht (chantage met naaktfoto's) ook daadwerkelijk onderdeel van het plot werd. Het gebeurt zo vaak met films dat je een oplossing bedenkt waardoor de boel binnen een kwartier opgelost kan zijn (al zijn mijn oplossingen meestal in de trant van 'jaag die vent een kogel door zijn donder en gooi hem in de sloot') maar gelukkig voorziet deze film daarin. Toch wordt de film laag gewaardeerd, ondermeer wegens een wat rammelend verhaal. Zelf had ik daar totaal geen last van want de kern, een etter op zijn nummer zetten, bleef bewaard en daar gaat het maar om. Prima film, geloof mij nou maar.
Martijn Warnas
Score: 7,5/10
|
Alle informatie op Warnas' Movie Academy is eigendom van Warnas.net en mag niet op een andere manier worden bekeken, verspreid, geciteerd of gebruikt dan door het bezoeken van deze website, behoudens schriftelijke toestemming van de maker, te bereiken via . 
|