Het monotone maar veilige bestaan van een groep ruimte-medici wordt wreed verstoord na een SOS van een afgelegen mijnbouwplaneet. Niet alleen komt het schip zonder kapitein en zwaarbeschadigd terecht in gevaarlijk gebied, maar de afzender van het alarmbericht blijkt de zoon te zijn van een oude bekende, met een aardje naar zijn vaartje...
Supernova zet je in het begin op het verkeerde been, als de boordwerktuigkundige van het medisch reddingsschip Nightingale 229 uitlegt dat hij de persoonlijkheid van de boordcomputer 'een beetje heeft aangepast'. Dat is sinds A Space Odyssey wel ongeveer het laatste wat je als ruimtevaarder wil horen, nietwaar? Toch komen de voornaamste problemen van een geheimzinnige ruimte-strandjutter, die de bemanning van het schip naar het leven staat als ze hem zijn stukje speelgoed, een geheimzinnig stuk steen, willen afnemen.
Fijnproevers van het Science Fiction genre zijn niet erg enthousiast vanwege de tamelijk eendimensionale verhaallijn en het gebrek aan originele elementen. De film heeft twee jaar op de snijtafel gelegen, omdat de producers tot het laatst toe aan het verhaal slepen. Daarom wilde regisseur Hill zijn eigen naam niet op de credits hebben. Gelukkig hebben de acteurs geen zwarte balkjes voor hun ogen: hen valt dan ook niets te verwijten, al spelen ze dan voornamelijk slachtvee.
Wie echter als motto 'groot is mooi en veel is lekker' huldigt, komt bij Supernova best aan zijn trekken: 'shitloads' speciale effecten, een lekker enge boef, veel actie en een sterke vrouwelijke hoofdrol (Angela Bassett als cynische scheepsdokter die het helemaal gehad heeft met alles wat mannelijk is) bieden genoeg spektakel voor grootverbruikers van pief, paf, boem en bliep.
Score: 5/10
Martijn Warnas