Een korte samenvatting van Shrek 1 en 2: Shrek woont in een land waar sprookjes echt bestaan. Hij redt een prinses, die betoverd blijkt te zijn: Fiona is namelijk OOK een grote groene trol (of hoe je Ogre ook wilt vertalen) en zo vindt Shrek dus zijn ware liefde. Ik gaf een 9.
In deel twee verplaatst de actie zich naar het koninkrijk Far, Far Away, waar Fiona oorspronkelijk vandaan komt. Daar is een gemene petemoei op de macht uit en die film was vrijwel zo leuk als deel een, al was de prettige schok van die eerste film dan weg. Ik gaf een acht.
Nu zijn we dus bij deel drie en degenen onder jullie met aanleg voor hogere wiskunde voelen nattigheid.
De petemoei uit deel 2 had een zoon, Prince Charming. Die nietsnut is deze keer de katalysator van nieuwe problemen. Hij werkt als acteur en doet 'dinner theatre', wat onder kringen van acteurs nog een aantal treden lager staat dan meedoen aan reclamespotjes voor hypotheekverstrekkers. Nu is hij ook niet erg goed, dus meer zit er ook niet in voor deze mooie jongen. Ze hebben geen GTST in Sprookjesland, begrijp ik hieruit. In ieder geval besluit Charming om een greep naar de macht te doen en daarvoor roept hij de hulp in van alle slechteriken uit sprookjes, zoals Kapitein Haak en diverse heksen.
Ondertussen ligt de koning van Far, Far Away op zijn sterfbed. Shrek neemt zijn ceremoniële taken over, maar doet natuurlijk alles verkeerd. Zelfs iets simpels als het dopen van een schip wordt een tragedie en je wilt door hem ook echt niet tot ridder worden geslagen. Als Shrek hoort dat er ergens een andere mogelijke troonopvolger is (in het seksistische Far, Far Away komen dochters daar kennelijk niet voor in aanmerking), ene Arthur, gaat hij daar dan ook naar op zoek. Van zijn afwezigheid maken Charming en zijn handlangers vervolgens gebruik om de macht te grijpen.
Een van de dingen die ik betreur aan Shrek is het feit dat er vrijwel geen originele muziek in voorkomt. Er wordt gekozen voor actuele popliedjes van groepen zoals Smash Mouth (zei hij, na enig gezoek op de Wikipedia) en hoewel daar soms leuke arrangementen van worden gemaakt voelt het toch een beetje goedkoop. Sterker nog, in deel drie worden heel veel liedjes gepropt, soms maar voor twee of drie tekstregels, zodat de film een beetje de indruk maakt van een hele lange commercial voor ringtones. Een echte klapper zit er trouwens weer niet in. Deel twee had Holding Out For A Hero, deel een had I'm A Believer en deel drie moet het doen met eh... Live And Let Die. Pardon? Ja, het is toch heus waar.
Daarnaast, en dat is erger, zijn de grappen rondom sprookjesfiguren zo langzamerhand wel op. Neem nou dat mannetje van peperkoek, dat in deel 1 gemarteld werd met de dreiging dat hij in een glas melk verzopen zou worden. (Milk and cookies, da's iets Amerikaans.) Leuke grap, maar twee films later zijn alle mogelijkheden toch echt op en worden zulke karakters niets meer dan het aller-goedkoopste soort 'bijwagens', verplichte nummers omdat er nog een paar ton aan merchandising van de vorige film in 's werelds magazijnen ligt. Dat gooi je ook niet zomaar weg. Trouwens, bij al die poppetjes horen weer allerlei merchandisingrechten en promotiedeals, je zou wel gek zijn om dan iets nieuws te verzinnen.
Ik neem Shrek 3 niet kwalijk dat ik al die karakters al ken, al zijn de twee leukste (de boeven uit 1 en 2) dan weg en is Prince Charming een hele slechte keuze als tegenstander. Maar het verhaal is ook nog eens aartslui en dat vind ik erger. Dan zitten er wat mensen in een cel en blijkt de oudste aanwezige opeens in staat om met haar hoofd een gat in de muur te beuken. Kom nou even gauw! En dan krijgen Shrek en Fiona ook nog kindjes, zo ongeveer de flauwste sequel-truuk die er is.
Dus: zwak verhaal, zwakke liedjes... Ik zal mild zijn, tenslotte ben ik zèlf naar dit tweede vervolg gegaan. Ik geef dus een zeven, met de aantekening dat ik dus te verwend ben om een film met meer dan 1370 individuele karakters in de beginscène op waarde te schatten, maar dat ik verwacht er nog een hoop lol van te hebben als ik een keer op mijn gemak de DVD kan bekijken om alle verborgen geintjes die ik tot nu toe heb gemist er alsnog uit te halen.
Score: 7/10
Martijn Warnas