Er was ooit ook een podcast. Klik hier

Oh oh oh, die oude Egyptenaren toch. Hé? Laat die maar schuiven! Afgezien van een nogal omslachtig alfabet hebben ze toch een aantal nuttige dingen gepresteerd. De piramides, mummificatie en een gruwelijke vloeken waar de mensheid aan onderdoor zal gaan, om maar iets te noemen. Dat waren nog eens kerels die hun tijd productief gebruikten!

The Mummy is een combinatie tussen een actiefilm en een griezelfilm. Het is een beetje flauw om te zeggen dat hij doet denken aan Indiana Jones & The Raiders Of The Lost Ark omdat ze nu toevallig allebei om oude Egyptische schatten draaien, maar de sfeer van beide films komt toch redelijk overeen. Vergelijkingen met het griezelgenre gaan me niet zo goed af, dus daar kan ik weinig over zeggen. Ik heb het niet zo op al dat gegriezel, als ik eerlijk ben. Er zijn zelfs afleveringen van The X-files die ik wat ver vind gaan. The Mummy zat precies op die rand, maar raakte nooit in het gebied van de horror: als het echt bloederig dreigde te worden, zwenkte de camera weg of zag je alleen schaduwen op de muur. Aan rottende lichamen is echter geen gebrek (alleen in afleveringen van Scooby Doo zitten mummies keurig in hun windsels) en aanvankelijk was ik van plan tijdens die scènes maar even naar mijn schoenen te staren, tot ik bedacht dat ik dan driekwart van de film zou gaan missen. Al met al viel het best mee. Kortom, als u ook een watje bent, kunt u nu zelf beoordelen of The Mummy iets voor u is.

Egypte, 3000 jaar geleden: farao Seti heeft een scharreltje, de mooie Anck Su Namun. En dat mag iedereen zien want ze loopt altijd vrijwel naakt rond. Jammer dat deze Islamitische gewoonte in de loop der jaren verloren is gegaan. De Farao heeft echter wel laten weten dat iedere man die Anck aanraakt, dit met de dood zal bekopen. Hogepriester Imhotep trekt zich daar echter niets van aan en krijgt een affaire met haar. De Farao betrapt hen, waarop het tweetal hem vermoordt. De lijfwachten van de Farao komen op dat moment binnen denderen en terwijl Anck zelfmoord pleegt wordt Imhotep in de boeien geslagen. Ze spreken af elkaar in het hiernamaals weer te spreken, maar daar wordt een stokje voor gestoken omdat Imhotep wordt gestraft met een vloek: hij zal eeuwig blijven leven, maar helaas wel in een sarcofaag met vleesetende kevers. Bummer, dude. Waarom de Egyptische priesters daar meteen een clausule aan koppelen dat hij, indien hij ooit gevonden wordt, weer echt tot leven komt en de wereld zal vernietigen, is niet helemaal duidelijk. Vermoedelijk is dat om mensen te ontmoedigen zijn kist open te maken, maar een bordje met 'do not free the mummy' was volgens mij iets handiger geweest en ongeveer net zo effectief.

Dit was overigens alleen nog maar de introductie voor het verhaal. Dat deel duurt ongeveer een kwartier, maar het levert een indrukwekkend stukje film op. Afgezien van het feit dat de oude Egyptenaren aan de blanke kant zijn (waren die niet zwart?) wordt een schitterende impressie gegeven van het leven in de Egyptische oudheid. Zelfs het kattegejank wat in die streken voor muziek door moet gaan is door de componisten omgezet in schitterende klanken.

Avonturier Rick O'Connell (Brendan Fraser) ontdekt in de jaren '20 per ongeluk de locatie van Hamunaptra, een verborgen dodenstad waar onder andere Imhotep ligt opgeslagen. Aangezien hij op dat moment deel uit maakt van een peloton soldaten die ernstig op hun flikker krijgen van de plaatselijke bevolking, heeft hij echter geen tijd om zich daar lang druk over te maken.
Evelyn (Rachel Weisz) is bibliothecaresse in Caïro. Ze weet alles van het oude Egypte. Als haar louche broer Jonathan (John Hannah) komt aanzetten met een kaart van de legendarische stad Hamanuptra wordt ze bloednieuwsgierig. Johathan heeft de kaart echter gejat van O'Connell, maar die zit op dat moment in de petoet. "He had a lot of fun," legt de gevangenisdirecteur (een schitterende rol van stand-up comedian Omid Djalili, al heeft zijn karakter geen naam) uit als Evelyn hem op komt zoeken. O'Connell wordt zelfs opgehangen. "He had a LOT of fun!"
Evelyn redt O'Connell echter van de galg en zo begint een gezamelijke expeditie naar Hamunaptra.

Er zijn echter kapers op de kust: een schichtige ex-collega van O'Connell, Beni, is als gids aangenomen door een ploeg Amerikanen die ook op zoek zijn naar de schatten van de dodenstad. Met zoveel concurrentie is het dan ook geen wonder dat men wat onvoorzichtig te werk gaat en de mummie tot leven wekt. Het zou misschien schelen als die Egyptenaren hun doden niet steeds samen met enorme voorraden goud en juwelen hadden begraven.

De journaliste naast mij zat zich twee uur lang te vervelen, maar ik heb me goed vermaakt. Jammer dat je een groot deel van de tijd een lijk in staat van ontbinding voor je ziet, maar alles went. Rachel Weisz speelt een typische 'English Rose' en daar val ik wel op. John Hannah is een beminnelijke boef en eigenlijk is alleen Brendan Fraser een wat oppervlakkig karakter, maar mij stoorde dat niet. Kevin J. O'Connor speelt Beni, een schichtige opportunist die Hamunaptra ook weet te vinden en even later de persoonlijke assistent van Imhotep wordt. Maar het leukste personage vond ik toch echt die gevangenisdirecteur, al komt dat omdat ik Omid Djalili ook bezig heb gezien als komiek: hij exploiteert zijn ongure Arabische uiterlijk ook in zijn act en dat is erg vermakelijk.

Met al die ophef over Star Wars zou je denken dat er verder helemaal niks bijzonders wordt gedaan op het gebied van de speciale effecten, maar films als The Matrix en The Mummy bewijzen dat dit onzin is. Voor een actie/griezelfilm vind ik het verhaal zeer behoorlijk en er zitten ook aardig wat grapjes in. Eigenlijk neigde ik daarom naar een 8, maar eigenlijk vind ik dat een film voor zo'n hoog cijfer toch iets meer moet bieden dan enkel vermaak. Als ik er geen review over had moeten schrijven, was ik The Mummy een dag later alweer straal vergeten.

Score: 7,5/10
Martijn Warnas