Ik zeg altijd maar: ieder zijn hobby. De een bouwt een caravan, de ander verzamelt MP3-'tjes en Steven Soderbergh maakt graag films. En met een hobby moet je af en toe eens experimenteren, dat houdt het spannend. Vandaar (waarschijnlijk) Full Frontal, een film waarin Soderbergh al zijn filmvriendjes en vriendinnetjes (waaronder Julia Roberts, David Duchovny en David Hyde Pierce) bij elkaar heeft geroepen om met de camcorder en de verkleedkist eens een filmpje te maken. Gewoon, voor de lol. En dat moet kunnen, toch?
Daarom kregen de acteurs ook een brief waarin onomwonden stond vermeld dat ze zelf voor hun garderobe en make-up moesten zorgen, dat niemand op een limousine of een luxe trailer hoefde te rekenen en dat er zelfs aangeraden werd met een volle maag op de set te verschijnen. En dat feestje duurde 18 dagen.

Het eindresultaat is helaas iets wat alleen voor de betrokkenen interessant is, net zoals een vakantievideo. En daar zijn de meeste critici behoorlijk kwaad over.
Dat snap ik nou niet: dan is het een keer lekker wazig en geïmproviseerd en dan is het WEER niet goed! Kijk, ik vond er ook geen bal aan, maar dat was te verwachten. Het verhaal gaat vrijwel nergens over, we zien alleen maar zeurende mensen. Ik dacht alleen dat mijn serieuze collega's dat zo leuk vonden?
Om een of andere reden had de Gaykrant ook een verslaggever gestuurd, zag ik op de intekenlijst. Dat was even schrikken, mede gezien de titel. Ik zie dat blad maar zelden bij de reguliere films, dus kennelijk bevat Full Frontal ook iets voor hun doelgroep. Dat is me dan even ontgaan, of het moet de wurgsex zijn.

In plaats van het verhaal beschrijf ik dus maar een paar hoofdpersonen: Roberts is een journaliste, die een sportman interviewt. (En verder? Verder niks.) David Hyde Pierce (Niles uit de serie Frasier) is een sullige type, dat ontslagen wordt bij een reclamebureau. Zijn buurman kleedt zich om een of andere reden altijd als dracula, zelfs als hij alleen maar het vuilnis buiten moet zetten. En dan is er nog Dean, een jonge man die een toneelstuk over Hitler heeft geschreven en die totaal onder voet wordt gelopen door de acteur die de hoofdrol vertolkt. Er zijn zo nog een paar karakters, maar dat laten we maar zitten. Het lult en moppert maar tegen elkaar aan, maar er is geen chocola van te maken.

Grote delen van de film zijn bijna niet om aan te zien: Hi-8 laat zich nu eenmaal slecht omzetten naar een filmdoek, zeker als het vanuit de losse hand is opgenomen. Een aantal scènes is wel 'gewoon' opgenomen, zodat de hoofdpijn even kan zakken.

Kortom, een film waar geen mens op zit te wachten maar waarmee ze vanwege die grote namen toch proberen een paar centen te verdienen. Zou ik ook doen, eerlijk gezegd. Nee heb je, een miljoen dollar kun je krijgen. Trap er niet in en ga iets zinnigs doen met je tijd.

Score: 4/10
Martijn Warnas