Wat is Deuce Bigalow nu weer voor naam? Wel, dat rijmt gewoon lekker op 'male gigolo'. De hoofdpersoon had ook John Gore kunnen heten, maar (JA HO MAAR - Ed.)
Deuce (gespeeld door Rob Schneider, op het eerste gezicht niet iemand die je een hoofdrol zou toevertrouwen) is aquariumreiniger van beroep. Hij zou dus multi-multi-multimiljonair moeten zijn want heb je zelf wel eens een aquarium schoongemaakt? En dan niet zo'n lullige vissekom maar een bak van duizend liter met vissen van een paar honderd piek per stuk? Ik ook niet, maar het lijkt me geen leuk werk en ik ben de eerste om een rotklusje af te schuiven. (Is 't heus... - Ed.)
Als Deuce het aquarium van de heer Antoine Laconte tijdens diens vakantie moet verzorgen gaat er uiteraard iets fout. Wat? Wel, denk eens na: duur huis, aquarium vol kostbare vissen en iemand die het slechts
tot aquariumreiniger heeft geschopt... Er is echt geen vuurwerkfabriek bij nodig om met zo'n combinatie een beetje ellende te veroorzaken.
Deuce moet in elk geval snel aan geld komen en ontdekt dat de telefoon in Antoine's appartement geregeld rinkelt, dankzij dames die om een date verlegen zitten en daarom een gigolo zoeken.
Dames die om een date verlegen zitten, bestaan die dan? Men zegt het. Maar waar mannelijke hoerenlopers meestal afgeschilderd worden als vieze mannetjes in regenjassen die dingen willen waar eerbare vrouwen geen zin in hebben, zijn vrouwelijke hoerenlopers volgens deze film gewone, lieve dames waar helaas iets mis mee is zodat gewone mannen (boe! boe!) hen niet zien zitten: Deuce ontmoet een Touret-patiënte, een reuzin, een soort vrouwelijke Jabba the Hutt en een vrouw die een been mist. Overigens willen ze geen van allen vrijen, dat snapt u zeker wel. Want zo zijn vrouwen niet. Kom nou, zeg... Nee, ze willen gewoon een beetje aandacht. Lekker dansen enzo.
Net zoals het aquarium in deze film een overlevingskans heeft van nul procent, kun je er ook donder op zeggen dat Deuce uiteindelijk een meisje ontmoet waar hij zelf als een blok voor valt. En dat meisje heeft uiteraard niet eens door dat hij een gigolo is, want zij is 'het mooie, lieve meisje' in deze film. Haar vriendinnen hebben Deuce namelijk ingehuurd. Hypocriet, zo'n verhaallijn? Welnee. Dat denk je maar. Zulke verhalen zijn nodig, zodat we vooral niet vergeten dat vrouwen beter zijn dan mannen.
Enfin, Deuce Bigalow is een aardig niemendalletje. Zonder meteen grof of genant te worden bekijkt regisseur Mike Mitchell een redelijk origineel idee, waarbij de meeste grappen dan natuurlijk weer draaien om het geklungel van Deuce als hij de versierder probeert uit te hangen. Er zijn nog wat secundaire verhaallijnen, maar dat hoort allemaal bij het Hollywood-stramien voor dit soort films en het is niet de moeite om daar uitgebreid over te vertellen. Trefwoorden: rechtszaak, lastige politieagent, bijdehante pooier en een mens kan niet zonder zijn vrienden. Leuk gevonden is de running joke van het meisje dat pas blind is geworden en daar nog aan moet wennen: zonder het te beseffen richt ze voortdurend enorme schade aan. De film neemt tussen neus en lippen door ook nog wat andere films op de hak, zoals Jaws, American Gigolo, Jurassic Park (zucht... wéér zo'n trillend glas water... die grap is het cinematografisch equivalent van 'goeiesmorregens' roepen op kantoor en denken dat je leuk bent), Return of the Jedi en zelfs The Matrix.
Rob Schneider is overigens als komiek bekend geworden dankzij het programma Saturday Night Live, net als bijvoorbeeld Adam Sandler. Die zou deze film ook gemaakt kunnen hebben, maar gelukkig heeft-ie dat niet gedaan. Rob doet het leuk hoor, maar zijn film-CV is verder niet erg indrukwekkend. (Maar altijd nog indrukwekkender dan het jouwe, Martijn. Of moet ik 'Rod Long' zeggen... grinnik... - Ed.) Misschien herken je in hem de lastige eerste officier Marty Pascal uit 'Down Periscope'.
Voor de wat simpelere zielen onder ons, die sinds André van Duin het kalmer aan doet en Benny Hill is overleden helaas wat weinig onderbroekenlol opgediend krijgen, is dit een prima film. Ik heb me echter ook goed vermaakt, dankzij een aantal redelijk originele grappen én eerlijk gezegd ook omdat ik die dag een manier had ontdekt om gratis te parkeren bij de Arena. Daarom ben ik in een royale bui:
Score: 7/10
Martijn Warnas
|
Alle informatie op Warnas' Movie Academy is eigendom van Warnas.net en mag niet op een andere manier worden bekeken, verspreid, geciteerd of gebruikt dan door het bezoeken van deze website, behoudens schriftelijke toestemming van de maker, te bereiken via . 
|