Er was ooit ook een podcast. Klik hier

Crank, vrij te vertalen met 'chagrijn', is een actiefilm. Zulke films hebben vaak een excuus nodig voor alle actie. Een tikkende bom bijvoorbeeld, of een vastgebonden meisje op een stoel. Dat is vaak het minst belangrijke deel van het verhaal, dus ik kan het wel waarderen als een scenarist de moeite doet met een echt geloofwaardige aanleiding op de proppen te komen.

Wat dat betreft weet ik nog steeds niet wat ik met Crank aan moet, want hoewel ik deze specifieke twist nog nooit heb gezien is hij wel érg vergezocht. Moet je horen: Chev Chelios is huurmoordenaar. Da's mooi werk, want hij vermoordt alleen criminelen. Zijn vriendin denkt dat hij computerprogrammeur is, maar in feite gaat er op uit als zijn baas hem belt en molt dan iemand.

Zijn laatste klus liep fout: de gangster Verona lokte hem in de val en injecteert hem met een mengsel van chemicaliën, bekend als de Beijing Cocktail. Als Chev, ondanks zijn naam en het feit dat hij in Amerika werkt overigens een gangster van het Londense type, wakker wordt en een DVD bekijkt die voor hem is achtergelaten, vertelt een grinnikende Verona hem dat hij nog maar een paar uur te leven heeft. Chev gaat door het lint en breekt de boel af, maar gek genoeg merkt hij dat hij zich daarna minder duizelig en misselijk voelt.

Als professioneel hitman heb je ook wel eens behoefte aan een arts, liefst een die geen lastige vragen stelt. Voor Chev (Jason Stratham) is dat dokter Miles, maar die is helaas een paar honderd mijl verderop, wachtend tot zijn vlucht vertrekt. Miles kent de Beijing Cocktail en weet ook wat Chev moet doen: zoveel mogelijk adrenaline produceren. Dat remt de werking van het gif, op zijn minst tijdelijk. Chev weet dus wat hem te doen staat: zoveel mogelijk kicks zoeken en zijn hartslag lekker hoog houden. Dat komt mooi uit, want hij wilde toch al op zoek naar Verona voor een goed gesprek. De eerste halte is echter een ziekenhuis, want het middel Ephedrine (kunstmatige adrenaline) kan hem voorlopig op de been houden. Natuurlijk krijgt hij dat niet mee, maar iemand in de wachtkamer fluistert hem toe dat het spul ook in neusdruppels zit en daar steekt Chev dan maar een paar 'proefmonstertjes' van in zijn zak.

Verona is verbijsterd als hij hoort dat Chev nog steeds rondloopt en ook ernstige schade aanricht onder zijn medewerkers en familieleden. Via het journaal kan hij aardig volgen hoe dichtbij Chev inmiddels is, dus geeft hij opdracht om Eve, de mooie maar niet bijzonder intelligente vriendin van Chev, op te pakken. Dat had Chev zelf ook al bedacht, dus moet hij zijn vriendin zo snel mogelijk ophalen zonder dat ze gaat schreeuwen. Dat lukt, maar even later moet hij een beroep op haar doen om zijn adrenalinespiegel op peil te houden: laat dat slipje zakken, trut: dit is een noodgeval. En die mensen op het perron kijken maar even de andere kant uit... Overigens beweren de makers dat die scène vrijwel geïmproviseerd is opgenomen en dat de toeschouwers geen ingehuurde figuranten maar echt toevallige voorbijgangers waren. Jaja, dat zal wel... Ze werd zeker ook écht nat...

Tot zover het verhaal. Crank is dus een actiefilm, maar wél een met humor. Chev zelf kan aardig uit de hoek komen, maar vrijwel elke actiescène heeft een leuke knipoog. (Zo eist Chev bijvoorbeeld van een verbijsterde verpleger dat die de defibrillator op zijn borst zet, toch niet iets waar mensen snel zelf om vragen. Ook rijdt hij volslagen high en in ziekenhuisondergoed rond op een motorfiets die hij van een agent gejat heeft.)
Evenzogoed is een afgehakte hand helemaal niets bijzonders in deze film en de grappen zijn nu ook weer niet zo leuk dat ik heb zitten bulderen maar dat krijg je als je in je eentje kijkt. In een volle zaal is dat vast anders.

Goed, je moet het verhaal van die Beijing Cocktail dus even slikken, maar ik had er aanzienlijk minder moeite mee dan het concept van, pakweg, Snakes On A Plane. Wat een Britse gangster in Los Angeles doet en meer van dat soort openstaande vragen mag je lekker zelf verzinnen. Voor anderhalf uur keet is Crank hoe dan ook een heel aardige keuze.

Score: 7/10
Martijn Warnas