Het was druk bij de persvoorstelling. Er was zelfs een filmploeg! Ik ben duidelijk niet de enige die van plan is zijn mening te gaan geven. Als ik er niet heilig van overtuigd was dat honderdduizenden mensen uitsluitend aan MIJN oordeel enige waarde hechten zou ik bijna denken: 'Warnas, laat deze maar zitten.'

Wat ook zo vervelend is: er schijnen aardig wat links te zijn met het boek en de verfilming van 'Pride And Prejudice' van Jane Austen. Ik ken dat hele boek niet. Kom nou, da's een damesroman! Hetzelfde geldt trouwens voor Bridget Jones's Diary. Dat is oorspronkelijk ook een boek. Moet ik dat allemaal gaan lezen? Ik dacht het toch niet...

Verder is volgens mij ook wel bekend dat Renée Zellweger voor deze rol een flink aantal kilo's moest aankomen en dat ze daar behoorlijk over heeft lopen zeuren. En in Salon Magazine las ik dat ze een weekje stage heeft gelopen bij een Londense uitgeverij zonder dat iemand doorhad wie ze was. Haar baas voor die week heeft daar nog een leuk verhaal over geschreven maar ik heb de film gezien en als ik eerlijk ben snap ik niet waarom die stage nodig was. Als ze nou een mijnwerkster of een verpleegster had gespeeld, maar ze is een PR-dame! Geloof mij, da's bepaald geen werk waar veel ingewikkelde handelingen bij komen kijken. Tikken, bellen en fotokopiëren, dan ben je er wel zo'n beetje.

Ik vermoed eigenlijk dat Zellweger die stage heeft gedaan om haar accent uit te proberen. Ze is zelf Amerikaanse maar Bridget is zo Brits als warm bier en nierpasteitjes. Daarom heeft ze met een taalcoach zitten oefenen en aangezien dat bij deze film een van de weinige dingen is waarover ik kan oordelen zal het dan ook niet nalaten: Bridget' Brits is prima. Zeker wel een opluchting om dat te horen?

Oh ja, het verhaal. Ik zou het bijna vergeten. Bridget werkt als PR-dame bij een uitgeverij. Ze is 32 heeft nog steeds geen vent. De wanhoop straalt er vanaf en als haar baas (Hugh Grant) haar probeert te versieren gaat ze daar op in, hoewel ze weet dat hij een onverbeterlijke schuinsmarcheerder is.
Heb jij ook wel eens dat je 's nachts wakker schiet omdat je droomde van een heel genante gebeurtenis? En dat je eerste instinct dan is om iedereen uit te moorden die daarvan getuige was? Nou, Bridget heeft dat soort ellende voortdurend. Het verhaal plaatst haar een paar keer in bijzonder genante situaties, zoals een 'Tarts & Vicars'-verkleedpartijtje (zeg maar sloeries en dominees - geweldig idee overigens) waarbij niemand haar vertelt dat het bij nader inzien niet doorgaat, en bij al haar vernederingen is steeds dezelfde man aanwezig, namelijk Mark Darcy. En nou komt het: Mark Darcy wordt gespeeld door Colin Firth, die in Pride And Prejudice het vergelijkbare karakter Mr. Darcy speelde. Goh, leuk he?

Bridget houdt een dagboek bij en daarin is ze een stuk gevatter dan in het echt. De film is ook best wel grappig, al erger ik me dan weer aan zaken als een email-programma met een 35-punts Arial lettertype dat de boodschap letter voor letter op het scherm projecteert, inclusief prrrrr-geluid. Als Zellweger een week stage loopt om te leren hoe ze bij een uitgeverij achter de PC zitten, kan er dan ook iemand de moeite doen om haar te leren hoe Outlook Express werkt of is dat teveel gevraagd?

Ik snap al die ophef niet, eerlijk gezegd. Dit is een aardige komedie over een jonge vrouw die zich voorneemt haar leven te veranderen en uiteindelijk leert welke mannen je wel en niet kunt vertrouwen. De grappen zijn aardig, het acteerwerk dik in orde en meer heb ik er gewoon niet over te zeggen. Voor meer informatie verwijs ik u naar de dubbeldikke Bridget Jones make-up special in uw favoriete damesblad.

Score: 7,5/10
Martijn Warnas